In weblog 54 schreef ik over trade-offs: de scherpe keuzes die een strategie duurzaam en onderscheidend maken.
Een goede strategie vraagt niet alleen om vooruitkijken naar kansen, maar ook om de moed te bepalen wat een organisatie niet meer moet doen. Vaak blijven activiteiten bestaan die ooit winstgevend of relevant waren, maar inmiddels geen waarde meer toevoegen. Ze kosten aandacht, middelen en energie die beter kunnen worden ingezet voor wat echt belangrijk is.
Flexibiliteit is geen strategie
Wanneer een organisatie flexibiliteit belangrijker maakt dan strategie, ontstaat er een probleem. De organisatie staat dan nergens écht voor, wordt nergens écht goed in en bouwt geen duurzame relaties met klanten of partners op.
Hierbij is het cruciaal om flexibiliteit niet te verwarren met wendbaarheid.
-
Flexibiliteit: telkens aanpassen zonder duidelijke koers.
-
Wendbaarheid (Agility): vasthouden aan een overtuiging en strategische richting, maar wel in staat zijn te manoeuvreren en te navigeren onder continue veranderende omstandigheden. (Zie hiervoor ook weblog 49. ‘Strategisch denken’, ‘Strategisch Managen’ en Adaptief zijn).
Leren van continuïteit
Succesvolle bedrijven zoals Ikea, Walmart en HEMA laten zien dat strategieën niet in beton gegoten zijn, maar dat hun kracht juist zit in consistentie en doorontwikkeling. Hun waardepropositie, waardeketen en trade-offs zijn jarenlang bijgeschaafd en verfijnd.
Het paradoxale is dat juist de continuïteit van een strategie organisaties beter in staat stelt om zich aan te passen en te innoveren.
Strategie in tijden van verandering
In een wereld vol onzekerheid en snelle verandering is het expliciet en bewust opstellen van een strategie belangrijker dan ooit.
Een sterke organisatie weet:
-
te werken in het nu,
-
én tegelijkertijd continu de toekomst mee te nemen.
Zo ontstaat een dynamisch evenwicht waarin strategisch denken en adaptief handelen elkaar versterken.
Belangrijk om te onthouden: goede strategieën zijn zelden gebaseerd op een perfecte voorspelling van de toekomst. Het gaat om richting en keuzes, niet om absolute zekerheid.
Lef in leiderschap
Strategie vraagt ook om leiderschap. Het is één ding om een koers te bepalen, maar een ander om die koers vast te houden.
Dat betekent:
-
de strategie duidelijk communiceren,
-
medewerkers meenemen in de keuzes,
-
inspireren door visie en overtuiging,
-
en leiderschap tonen door te faciliteren in plaats van te dirigeren.
Strategie vraagt om aanvoerders met lef: leiders die durven kiezen, vasthouden en tegelijkertijd ruimte laten voor wendbaarheid en innovatie.
👉 Hoe zorgt jouw organisatie voor de juiste balans tussen koersvastheid en aanpassingsvermogen?
0 reacties