U kunt het zo gek niet bedenken of een groot echelon managers wil nog steeds dat we iets bijhouden, administreren, opschrijven ‘vanwege het opschrijven’.
Bureaucratie ten top en een mooi voorbeeld van een vlucht op zwart. Mocht de situatie zich voordoen dan kan men namelijk eenvoudig aantonen dat wij het niet waren, dat wij ons werk netjes deden. Verloren tijd en energie! Ook zelfs vaak door talenten. NB: vanzelfsprekend zijn er (grote/gewichtige zaken waarbij bovenstaande verstandig is te doen, maar in veel gevallen zijn deze zaken onnodig voor de klant (lees: burger, patiënt, e.a.!)
Ook in onze praktijk lopen wij nog veel tegen dit gedrag aan.
Anderszins kun je ook met z’n allen bij elkaar gaan zitten om te innoveren. (Weet u nog: ‘het innovatieplatform van Balkenende? (wie toen al leefde)). Dan zal steeds blijken dat ook dit niet echt wil vlotten. Ook hier gaat niets uitkomen of veranderen.
Om innovatie aan te wakkeren heb je een probleem nodig. “Pas als je in de nesten zit, óf voelt dat iets een echte uitdaging is, wordt een mens gestimuleerd tot innovatie” zoals Daan Quakernaat in zijn eerdergenoemde boek schrijft. Volgens hem – en ik ben het hiermee volledig eens – zijn het juist de problemen en échte uitdagingen die creativiteit aanwakkeren.
De makkelijke kant van de witte wereld is non-stop dromen. Net doen alsof de fysieke wereld niet bestaat. Je bent dan een soort hippie. Het ene grote plan wisselt het andere af, maar er komt niets uit. Niets doen, maar uitsluitend praten over de problemen. Dat is vluchten op wit.
“Het wordt pas wat als je bereid bent om je dromen, ideeën en idealen uit de witte wereld te toetsen aan de zwarte wereld” en ook “Als je dingen wilt veranderen moet je keuzes maken. Die keuzes zijn nooit vrijblijvend maar moeilijk en lastig.”
Realiseer u ook dat één definitie over strategie zegt; ‘strategie is; keuzes maken’.
In bovengenoemd kader bedacht Daan ook de term ‘legitimatiepolitiek’; niet het probleem wordt opgelost, maar men laat zien dat men er heel druk mee is. Je legitimeren door een opsomming te geven van alle vluchtpogingen op wit en zwart. Overigens vaak met de beste bedoelingen, maar in de praktijk gebeurt er gewoon niets. Daan zegt: we grossieren in Nederland in bestuurders en politici (en managers! red.) met plenty begrip voor de situatie. Ze starten een commissie, benoemen een regiegroep, etc. en bedenken uiteindelijk een nieuw woord voor hetzelfde probleem.
Wat te zeggen van ‘Participatiemaatschappij’. De aanleiding en intentie waren goed. Nu bestaat alleen dit woord nog en 1001 interpretaties. Ons pleidooi: mix zwart en wit (ref. weblog 29) te allen tijde.
O.a. de ondernemende University of Twente is goed bezig. Wanneer wordt het innovatie-effect echter landelijk merkbaar beter? Reageer of bel naar 0683 398 488 !