De aanleiding tot deze weblog is een boek dat ik ontving van een van mijn relaties :‘Ga kathedralen bouwen’ van  Daan Quakernaat. Een thema en (management)benadering die mij bijzonder aansprak. Vooral ook vanwege het extra essay over: ‘de zwarte en de witte wereld’ en wat hierover geschreven werd door de auteur.
“De zwarte wereld is alles wat we kunnen meten, vastpakken, aanwijzen, optellen en aftrekken, kunnen vangen in cijfers en in een computer kunnen stoppen. De zwarte kant is kenbaar, meetbaar en controleerbaar. (Zie afbeelding).
In de witte wereld bevinden zich zaken als passie, bevlogenheid, wil, creativiteit, doorzettingsvermogen. Dingen die we zachte factoren noemen, die je niet in cijfers kan weergeven, die je niet kan vastpakken of in een doosje kan stoppen.
Het gaat er niet om dat de witte wereld beter is dan de zwarte of andersom. Beide werelden zijn verschillend en hebben hun specifieke karakter.
De zwarte wereld staat voor controle.
Zonder controle en werkende techniek is de mens nergens. Het enorme succes dat de zwarte wereld ons gebracht heeft is nauwelijks te bevatten. Zou de menselijke soort er zelfs wel geweest zijn zonder de zwarte wereld?
Ook de witte kant is onlosmakelijk met de mens verbonden.
Als de zwarte wereld het gereedschap is, dan is de witte wereld de wil om met dat gereedschap iets moois te maken of een probleem aan te gaan.
Er moet eerst een idee zijn, een begrip over een situatie, een concept over een moeilijke oplossing, voordat je de zwarte wereld kan aanwenden. Aan gereedschap heb je niets zonder passie, zonder de wil om er iets mee te doen.”

In mijn vak als strateeg zetten we vaak als eerste de (droge, lees; ‘nogal zwarte’) visie van een organisatie op. Hierin zit veelal weinig leven of uitdaging. Pas nadat we hieraan een deel passie, lees; ‘wit’ hebben toegevoegd ontstaat er leven. 

In onze dagelijks praktijk noemen wij dit de ambitie van de organisatie. Visie + Passie = Ambitie. Hier kunnen we wat mee. Hierdoor ontstaat beweging.

De witte en de zwarte wereld zijn eeuwig en onlosmakelijk met elkaar verbonden. Succes zit hem dus in de combinatie, in de dynamiek tussen wit én zwart. Dit levert een goed gevoel, een zinvolle bijdrage, geoogste waardering.
Eerder toen wij in deze weblogs over Leiderschap en Managementstijlen spraken en ik dìt goed tot mij liet doordringen, kwam ik tot de slotsom dat veel organisaties (werkgevers én medewerkers!) in eerste instantie procesmatig neigen naar één kant  over te hellen, inderdaad maar de zwarte kant. Over deze zwarte en witte wereld vertellen wij u in de volgende weblog graag meer.